Seni kurbete çağıran O’nun El-Karib ismidir.
Sen muhibsin, mahbub değil. İşte bu yüzden sana “[Secde et ve] yaklaş”
denmektedir, yoksa “[Secde et,] sen yakınsın” denirdi. [...] Bilki secde
esnasında Şeytan’ın etkisinden uzak olur ve masum hale gelirsin, çünkü
secden onu teshir eder ve senin üzerindeki gücünü kaldırır. O seni
secdede gördüğü zaman kendini [ve Allah’ın emrine isyan ederek Hz.
Adem’e müteveccihen secde etmeyişini] düşünür, azabının ateşiyle
yanmakta olduğu halde seni muti görmekte ve kendisini bekleyen akıbeti
müşahede etmektedir. [...] Allah sizi ve beni secde edenler ve
bulanlardan (mimmen secede ve vecede) kılsın. (Tenezzülat,
s.102)
Muhyiddin İbn Arabî (k.s)