Sayfayı Yenileyerek ya da Başlığa Tıklayarak Arşivde Dolaşabilirsiniz

Evvel - Ahir - Zaman / An-ı Daim / İnsan / Kulluk

Ne bir zaman ne mekan, ne ezeliyet ne ebediyet vardı; Sıfatı Zatında Gayb olan Gizlinin Gizlisi Zat vardı. Lütfeyledi de Tecelli eyledi; Nefes oldu Ruhundan Ruhlara. Fiil oldu, An'da Evvel oldu Ahir oldu; ta Kendisi: "Maneviyat" oldu Kullarına. Muhabbet oldu. Şimdi O'nu bilmeyene, zamanın fiili kahır oldu, eskidi eskisi, ve yenisi de böylece ümitsiz, yok oldu.. Ey İnsan İnsaf et kendine: O bize Anı oldu, Ahir oldu, yeniden yeniye Muhabbet oldu, Gönlümüz Aşk doldu, her An Ezel Ebed Sonsuz Var Varlık oldu..