Semâ, yükseklik anlamını taşır. Araplar tavana, atın sırtına hatta yerden yükselen ota bile semâ derler. (Mekâyisü'l-Luğa)
"Allah'ın Zatı '7. kat' semaya istiva etti" denmediğine göre, Ebu Bekr hazretlerinin (selam olsun) işaret parmağıyla göğe işaret etmesi, bir mekana işaret etmek değil, Allah'ın Zatının yüceliğine ve yüceliğiyle yine O'nun yaratmış olduğu Sema ile tümüyle yüksekten alçaktan heryerden kuşatmış olduğuna işaret olmaktadır..Ki yine O'nun yaratmış olduğu ve yaratmada devam ettiği ellerimiz ayaklarımız herşeyimizle de tümden bizi, ruhumuzu kuşatmış olur...
"Allah'ı idrak O'nu idrak etmekten aciz olduğunu idrak etmektir"
Hz Ebu Bekr (r.a.)
Ve böylece de anlaşılmış olur ki Allah'a yücelik manasında gökte diyen bir insan mümindir fakat eğer bunu O'nun bir mekanda olduğunu kastederek söylüyorsa bilmeden de olsa O'na noksan bir sıfat yüklemiş olucaktır ki bu manada bilerek ısrar etmesi asla kabul görebilecek bir yorum olmaz..
"Allah'ı idrak O'nu idrak etmekten aciz olduğunu idrak etmektir"
Hz Ebu Bekr (r.a.)
«Ben yüzümü tamamen, gökleri ve yeri yoktan var edene çevirdim ve artık ben asla Allah'a ortak koşanlardan değilim»
Enam 79
http://jonasclean.blogspot.com/2009/01/gokler-gozunun-gordugu-yerden.html