'Kimde yakîn aynası varsa kendini görmüş olsa bile hakikatte Allah'ı görmüş olur.'..

Bir sevgili aşığına sordu: Beni mi çok seversin kendini mi? Aşık dedi ki: Ben kendimden ölmüş kurtulmuş, seninle dirilmişim. Kendi varlığımdan, kendi sıfatlarımdan yok olmuşum, seninle var olmuşum. İlmimi unutmuşum, senin bilginle bilgi sahibi olmuşum. Kudretimi hatırdan çıkarmışım, senin kudretinle kudretlenmişim. Kendimi seversem seni sevmiş olurum, seni seversem kendimi sevmiş olurum.'Kimde yakîn aynası varsa kendini görmüş olsa bile hakikatte Allah'ı görmüş olur.' 'Sıfatlarıma bürünüp halka görün , seni gören beni görür, sana kasteden bana kasteder.' İşte bu hep böyle gider.(...) Firavun ben Allah'ım dedi alçaldı. Mansur 'Ben Hakkım.' dedi kurtuldu. O 'Benim.' deyişin ardından Allah'ın laneti ulaştı. Fakat ey seven kişi , bu 'Benim.' deyişin ardından hemen Allah rahmeti ulaştı. Çünkü o kara taştı, bu akik. O, nura düşmandı, bu âşık. Bu 'Benim' demek , a boşboğaz hakikatte 'O'dur' demektir. Fakat iki nurun birleşmesi gibi de değil, bir şeyin bir şeye sızması gibi de değil. Çalış da taşlığın azalsın, lâl ol da taşın nurlansın.

Mevlana Celaleddin-i Rumi (k.s.) Mesnevi- 2015,2035