Alim ismini bilirsen fısıltılarının sıkıntılarını nefsinin kendisinden olduğunu bilirsin
Nefsi düşman yarattı Allah bu hakikati bilirsen es-Sabr ismine erersin
Veya savaşırsın o nefsle de Allah'ın zikrini bulursun
Nefsine Alim olmazsan ne derse eksik olduğunu farketmezsin
Ne ki yanlış dese sanki doğruyu bilmezmişsin gibi sıkıntıya düşersin
Her sözü sana kamçı olur zehir olur
Bilirsen Bilalin göğsündeki taş olur!
Ne derse inanırsın da sanki irkilirsin
Sabrı bilirsen mükafatı bilirsin, Muhsinlerden olursun
İlim bilirsen her fısıltının yanlışlığını bir bekçi gibi ruhunun kapısından tek tek doğrulara çevirirsin
Bir Alim gibi!
Allah doğrularla beraberdir
Sabredenlerin mükafatı sınırsızdır
Onun katında en değerli Ondan en çok korkandır
Alimler Ondan en çok korkanlardır
Bilirsen nefsin ve şeytanlar usanır senden
Bu sefer sen onlardan usanmazsın
Allah için bilirsen işte onların yakalarını bırakmazsın
Düşman değil mi ya elbet uyur mu
Sen de az uyursun!
Bilirsen Allah için!
İki tatlı seslenişine kanıp başını uzatmazsan Allahtan ey Ruh!
Seni göremez ki o kör nefsin!
Allahı bırakıp da o tatlı sözlere nasıl itibar edersin
Bu devleti kime verirler
Sabredenlere verirler
Bilenlere verirler
Niyaz sahiplerine verirler
Bunları bilmediysen bir şey bildim deme!
Ruhuna er de nefsini ve şeytanları perde arkasından bir seyret ibret al
Nasıl da çalışıyorlar;
Bilmeseler de!
Allah için!
Rahat yok mu deme de hemen
gör bak bu isteği sen seslendirmeden içine fısıldayan nedir!
Niçin diyor! Nedir!
Rahat var da o rahat nefsinin bildiği üç günlük geçici dünya değil!
OKU da bil ey ruh o sonsuz rahatlık nedir!