Ruh/Nefs

Bi ilaç alırsın da bi tepkiler olur..İşte beden, vücudtur o tepkimenin olduğu yer..Öylece "bu vücut, beden" dersin..
Bir de bir şey düşünürsün bir amel edersin de onun bir karşılığı olur düşüncende
ve hallenirsin..İyi ya da kötü..İşte bu da nefsindir..Öylece "nefsim bu; şöyle şöyle oluyor" diye seyredersin..
İşte böyle böyle yüce Allah seni bunların gerisinde öz varlığın olan, bunlara böyle bakabilmeni, gözlemleyebilmeni dolayısıyla hakim olabilmeni sağlayan özüne, o mukaddes Ruhuna döndürür seni..Böylece sen dünyadan(düşük hayat)ahiret menzillerine yerleştirilmiş O'na yakınlık yolunda bir noktaya konulmuş bulursun kendini.
Marifetullah; O'nu tanıma yoluna..

Eğer işte Ruhunda değil de vücudunda, nefsinde, dünyada kalsan ne nefsini ne vücudunu ne ruhunu ne O'nu tanıyabilirsin..Bütün bu seni saran varlıkların arasında
kendini göremez, rüzgarda savrulan çöp poşeti gibi savrulur durur perişan hale gelirsin..Allah seni Uyandırsın..Diriltsin..

Ruhundur ki ancak onunla (tam manasıyla) yorgunluktan perişanlıktan helaktan cehaletten kuru gürültülerden kurtulursun..Kendini bilmeye başlarsın..Emin olursun..Güvene erişirsin.

"Sonra ona biçim verdi, ona kendi ruhundan üfledi.." [Secde/9]

Nefes aldığını hissedersin.Allahın Ruhunu sezmeye başlarsın.Varlığın Özüne yakınlaşırsın.Zamandan endişelerden kurtulursun.İlahlara kulluktan kurtulursun. Ancak o zaman görmenin asıl manasına erersin.Gözün ancak o zaman aydınlanır.Görüşün keskinleşir.Aydınlanırsın. Ferahlarsın.

Hem bir adam ölü iken biz onu diriltmişiz ve kendisine bir nur vermişiz, insanlar içinde onunla yürüyor, hiç o bittemsil zulmetler içinde kalmış ve ondan bir türlü çıkamıyacak bir halde bulunan kimse gibi olurmu? Fakat kâfirlere ameller öyle yaldızlı gösterilmektedir [Enam-122]

Bilirsin ki sen bu olan şeylerin kulu değil Allah'dan bir Ruhsun. Ne zaman bu öz varlığından uzaklaştın nefsine vücuduna daldın o zaman bir bataklığa çekilir gibi dibe doğru çekilirsin.Allah'ı unutursun.Dolayısıyla kendini..

Ve onlar gibi olmayın ki Allahı unutmuşlardır da Allah da onlara kendilerini unutturmuştur, onlardır ki hep fasıklardır [Haşr:19]

İşte şeytan ve nefsin hep tuzaktır sana.Önüne anlık geçici yükselişler sunar, sen de onları hiç Haktan Hakikatten haberin yokmuş gibi yutuverirsin.Önce tatlıdır, bu hakikat.Ancak ayılınca sarhoşluk gitmeye başlayınca dikenlerin acısı duyulunca ne kadar mesafe dibe indiğini görürsün.Çünkü o tatlı sarhoşluk sana farkettirmedi nereye götürüldüğünü.

Sonra eğer imanlıysan, yine yükselmeye çalışırsın indiğin yere.
Ruhunun kime ait olduğunu bilmez isen, ve Kimden OLduğunu..böyle gelip geçici şekerlere, ilaç görünümlü zehirlere aldanırsın, devamlı böyle çocuk gibi düşe kalka varırsın hedefine.Düşmek hangi derece olursa olsun düşmektir.Mertebenle övünme..
Bundaki tehlikeyi hafife alırsın.Bu inişler çıkışlar sana tatlı gelir..Hiç bir garantin yoktur oysa ki..

Yoksa Allah'ın azabından emin mi oldular? Ancak, kendilerine yazık eden topluluktan başkası Allah'ın azabından emin olmaz! [Araf/99]

Allah sana merhamet etsin.

"..Allah aksırmaktan hoşlanır, esnemekten hoşlanmaz..."

s.a.v.

Sonra o yükseldiğin Ruhun sahibi Allah sana marifet eder de:

"Bu çocukça hareketler, bu oyun eğlence nereye kadar?" der..

Allah, bu utançtan ve yükseldiğin yerin, o asli vatanın, Ruhunun hakikatine layık bulunanlardan etsin..İstikamet üzere kılsın bizleri.

Amin...

">>Allah<<, göklerin ve yerin nurudur..." [Nur/35]