Şeyh Ebu Hasan Harakani (r.a.)

Şuracıkta oturmuşum, zaman zaman kendimde öyle bir ilahi kuvvet hissediyorum ki, elimi uzatıp semayı yerinden koparıp avucuma alayım, ayağımı yere vurup toprağı yerin dibine geçireyim, diyorum. Bazen de dönüp kendime bakıyor, yüzümü Allah'a çeviriyor ve: "Bende mevcut olan şu beden ve tabiatla beraber bu kadar saltanat ne işe yarar", diyorum.

[Şeyh Ebu Hasan Harakani (k.s.)]

Hazret (selam olsun), bu sözüyle kendi ve ayrı olmayan senin özünde şunu dile getiriyor "..Göğü yeri bırak, yıkıcı tabiatından vazgeç, sen öyle bir varlıksın ki, rabbini bil de, yalnızca işte kendinde O'nu anmaya vesile kıl, o hissettiğin ilahi kuvvetini.. çünkü rabbin onları ne yerin dibine geçirince güçlü olacak ne de savurunca güçlü olacak..O daimi ve gösterişe muhtaç olmaksızın hep kuvvetli..Hikmet sahibi "...

***

Sırrıma "iman nedir", diye nida olundu. "Ya İlahi! Bana vermiş olduğun iman tamdır!" dedim.

[Şeyh Ebu Hasan Harakani (r.a.)]