Allah ve suretler

Sen, uzağa, ufka doğru baktığında gördüğün görüntü nedir ?
Tam manasıyla gerçek mi ?..

Hayır o uzaktaki mekan da aslında bulunduğun mekan gibi bir mekan öyle değil mi ?

Ama olduğun yerden baktığın da farklı bir durum söz konusu.

İşte buna "Suret" denir.
Resim değil...hayal de değil..
Ve idrak edemesek de işte her görünen aslında aynen persfektifin varlığı gibi birer "suret" tir.

"Suret" tek başına Hakkın kendisi değil "Hakikati" dir.

Yani O'nun yaratması "suret"-ler-ledir.

Ne zaman ki işte bu "Suret"lerden geçip (yani sınırlı olanı idrak edip)öze/Hakikate doğru gözsüz bakabilirsen o zaman Allah'a yakınlık elde etmiş olursun.

Çoğumuz, suretler ve bu suretlerden oluşan kasıtlı kasıtsız çıkartılmış veya oluşmuş (sınırlı) kanaatler yüzünden Hakkı tam olarak olduğu suretsizliğiyle idrak edemeyiz.

Çünkü Onun asli bir sureti yoktur, "Suret" lerle sadece "zuhur" etmektedir.

Hiç bir suretin Tek olarak "O" zannedilmemesi için de tek bir surette tümüyle zuhur etmez.

Örneğin Hz musa aleyhiseelama Allahımızın yanan bir çalıdan seslenmesi durumu Onun Zati suretsizliğinin idrak edilememesi sonucu algılatmak istediğini tek bir sureti kendi Zatına bir "nokta" yani zuhur yeri seçmesindendir.

Özelleştikçe yani kendi zatına yaklaştıkça en kemal zuhur yeri başta peygamberler sonra "insan"-ı kamillerdir.

Sıfatları ve süresi açısından çok şiddetli fakat karmaşıklık ve çokluk içermesi bakımından Zatına en uzak olan sureti ise "Alem" dir. (Tabi ki yine bu da surete takılmakla alakalı bir uzaklıktır)

Büyük Alem, küçüğü olan insanı da içerir.

İşte bu suretlerden O'nun zatını en iyi "Teslim" eden gerçekten "İnsan" suretidir.
"İnsan" derken yani genel anlamda "birlenen" insan "İsmi" ve sureti. Özel manada da yukarıda bahsettiğim insanlardır.

Suret kavramı sadece görüntüyü içermez.

Örneğin "İsim"ler "İlmi" Surettir.

Ve "Ses" de bir "Suret" tir.

Suretler hangisi olursa olsun hepsi de aslında bi yandan Onu yansıtırken bir yandan kısıtlar.

Suretlerin tümünün öz itibariyle tek bir suret olarak göründüğü bir mertebede bile insan O'nu kendi haliyle bilmiş olmaz.
Çünkü "O", "O"dur...ve Hep "O"ydu yani "Kendi"si..