Rasûlullah (s.a.v.) Efendimiz şöyle buyurdular:
—Her birinizin duası makbul olur; ama aceleci olmamak şartı ile…
Acelesi:
—Dua ettim; kabul olunmadı… demesidir.
Bu Hadis-i Şerifteki: ”Acele” kelimesi tefsir edilirse şu manayı verebiliriz:
—Acele eden, yalnız ihtiyacını düşünüyor ve asıl ihtiyacı vereni unutuyor, demektir. Ki bu; “anlayış azlığı” manasına gelen “marifet noksanlığıdır.”
İşin hakikatini bilen irfan sahibi acele etmez. Çünkü onun düşüncesi yaratıcısıdır; Allah’tır.
***
Rabia Hatun’a biri şöyle sordu:
—İrfan sahibinin olgun hali nasıl olur?
Şu cevabı verdi:
—Rabbin sevgisiyle yanıp kül olmakla olur. Bu yanmanın alameti de şunlardır:
Verileni görmeden vereni görmek,
Yapılana bakmadan yapanı görmek,
İç alemin denizinde kaybolmak,
Her şeyi bırakıp, halk((Halk olunan))la sakin olmak ve nefse uymamak.
Ahmed Er-Rufâî (r.a.)