Allah'lasın...(Zikir/Tasavvuf)

Zikr ederken senden görülen sanki kendi kendine telkin ediyorsun gibidir

Halbu ki hakikatte : "..Beni zikredin ki, Ben de sizi zikredeyim.."

Sen veya başkası, kullar, Allah'a ulaşmanın çarelerini arar

Herkes, hatta hayvanlar bile

Ve bunun için bir amel bulamazlar

Fakat bu yöneliş özlerinde olduğu için, ne zaman bu hali yaşasalar karşılık olarak Allah onları çeşitli amellerle zikreder

Bazı ameller rahatla olur, bazıları rahatsızlıkla

Mesela kedi karnı ağrır da bir çare arar. Bu YÖNELİŞTİR, ama bilinmeyen bir yöneliş

Ne olacağı belli değildir yani

Sonra Allah o mahluku zikreder ve amel oluşmuştur artık

Bu ameli Zikir

Bir de işte Zatını bilenler vardır, onlar da sırf içlerinde hissettikleri RUH dan dolayı bişi isterler, bişiye yönelirler

Allah da onlara telkin eder..

Subhan, Kuddus, Alim, Aziz, Rahman, Rahim, Kadir, der ..

Ama amel yoktur gördüğün gibi ortada

Çünkü istenilen o şey O Allah'dır

Allah bu yüzden onlara öylece telkin eder

Böylece Allah bilinir ve anlaşılır uzak olmadığı, ancak bilinmezse uzak olacağı öğrenilir

Artık O Allah kulunu böyle böyle telkinlerle yanına alır

Yanına alınca nasıl melekler zarar görmezse onlar da O'nun yanında olduğu için zarar görmezler

Bizim için imkansız şeyler zor şeyler onlar için nasıl hayal gibi ise bu kullar içinde öyle olur

Dünya bir hayal haline gelir acılar dertler vesveseler zorluklar ancak hayal olur

Ve Allah onlara telkin etmeye devam eder

- Allah'lasın Allah'lasın Allah'lasın..

O Gün gelince ise bu telkin şöyle olacaktır :

- İşte Ben Allah'ım Ben Allah'ım Ben Allah'ım, Selam övgü size Selam övgü size, İşte Ben Allah'ım...

Hu! Selam! Allah!..